• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَیْظ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




غَيْظ: (الْكَاظِمينَ الْغَيْظَ)
«غَيْظ» به معناى شدت خشم و غضب، و حالت برافروختگى و هيجان فوق العاده روحى است كه بعد از مشاهده ناملايمات به انسان دست مى‌دهد و گاه به معناى «غم» آمده است، و در سوره‌ احزاب آميزه‌اى از هر دو مى‌باشد، لشكريان «احزاب» كه آخرين تلاش و كوشش خود را براى پيروزى بر ارتش اسلام، به‌كار گرفته بودند و ناكام ماندند، غمگين و خشمگين به سرزمين‌هاى خود بازگشتند.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با غَيْظ:

۱.۱ - آیه ۱۳۴ سوره آل عمران

(الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء وَ الضَّرَّاء وَ الْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ) (همان كسانى‌كه در توانگرى و تنگدستى، انفاق مى‌كنند و خشم خود را فرو مى‌برند و از خطاى مردم درمى‌گذرند و خدا نيكوكاران را دوست دارد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه (غيظ) به معناى هيجان طبع براى انتقام در اثر مشاهده پى در پى ناملايمات است، به خلاف غضب كه به معناى اراده انتقام و يا مجازات است و به همين جهت است كه گفته مى‌شود: خداى تعالى غضب مى‌كند، ولى گفته نمى‌شود خداى تعالى غيظ مى‌كند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۲۵ سوره احزاب

(وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا وَ كَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ وَ كَانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزًا) (و خدا كافران را با دلى پر از خشم از ميدان جنگ احزاب باز گرداند بى‌آن‌كه نتيجه مطلوبى از كار خود گرفته باشند و خداوند (در اين ميدان)، مومنان را از جنگ بى‌نياز ساخت و پيروزى را نصيبشان كرد و خدا توانا و شكست‌ناپذير است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه غيظ به معناى اندوه و خشم است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. آل عمران/سوره۳، آیه۱۳۴.    
۲. احزاب/سوره۳۳، آیه۲۵.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۱۹.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۳، ص۱۳۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۲۶۷.    
۶. آل عمران/سوره۳، آیه۱۳۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۶۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۴، ص۲۸.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۴، ص۲۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۲۵۴.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۸۳۷.    
۱۲. احزاب/سوره۳۳، آیه۲۵.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۲۱.    
۱۴. علامه طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۴۳۵.    
۱۵. العلامة الطباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۶، ص۲۹۱.    
۱۶. الشیخ الطبرسی، ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد)، ج۲۰، ص۷۶.    
۱۷. الشیخ الطبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن - ط دار المعرفة، ج۸، ص۵۵۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غَیْظ»، ص۴۰۵.    






جعبه ابزار