غُرَف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غُرَف: (أُوْلئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ) «غُرَف» جمع
«غُرْفَه» از مادّه «
غرف» (بر وزن حرف) به معناى برداشتن چيزى است
و لذا به آبى كه با كف از چشمه برمى‌دارند و مى‌نوشند، «غرفه» مى‌گويند، سپس به قسمت‌هاى فوقانى ساختمان و طبقات بالاى منازل كه بر اطراف مشرف باشد اطلاق شده است و «غُرُفات» جمع «غرفه» به معناى حجره‌هايى است كه در طبقه بالا قرار گرفته، كه هم نور بيشترى دارد و هم هواى بهتر و هم از آفات به دور است، به همين دليل، اين تعبير در مورد برترين منازل
بهشت به كار رفته است.
ترجمه و تفاسیر
آیات مرتبط با
غُرَف:
(أُوْلَئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا) (آرى، آن‌ها هستند كه در برابر شكيباييشان
درجات عالى
بهشت به آنان پاداش داده مى‌شود و در آن، با تحيّت و سلام رو به رو مى‌شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه غرفة به طورى كه گفته‌اند به معناى بنايى است كه بالاى بناى ديگر واقع شده باشد و از كف خانه بلندتر باشد. و در آيه شريفه، كنايه است از
درجه عالى‌تر
بهشت، و مراد از صبر ، صبر بر طاعت خدا و بر ترك معصيت او است و اين دو قسم صبر همان است كه در آيات سابق نيز ذكر شده بود و ليكن اين دو صبر عادتا جداى از صبر قسم سوم، يعنى صبر در هنگام شدائد و مصائب نيست و قهرا كسى كه بر طاعت خدا و بر ترك معصيت او صبر مى‌كند ممكن نيست در هنگام شدائد صبر نكند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ جَزَاء الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِي الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ) (اموال و فرزندانتان هرگزشما را نزد ما مقرّب نمى‌سازد، جز كسانى كه ايمان بياورند و عمل صالحى انجام دهند كه براى آنان در برابر كارهايى كه انجام داده‌اند پاداش مضاعف است و آن‌ها در غرفه‌هاى
بهشتى در نهايت امنيت خواهند بود.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(وَ هُمْ فِي الْغُرُفاتِ آمِنُونَ) يعنى در قبه‌هاى بلند، از عذاب ايمن هستند، پس چنين افرادى عذاب نمى‌شوند.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
(لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّن فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِيَّةٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ الْمِيعَادَ) (ولى براى آن‌ها كه تقواى الهى پيشه كردند، غرفه‌هايى در
بهشت است كه بر فراز آن غرفه‌هاى ديگرى بنا شده و از زير آن نهرها جارى است. اين وعده الهى است، و
خداوند در وعده خود تخلّف نمى‌كند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه غرف جمع غرفه به معناى بالاخانه است. بعضى گفته‌اند: اين جمله در مقابل جمله
(لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ) كه درباره
کفار است قرار دارد.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غُرَف»، ص۳۹۸.
