• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فتأ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: عناوین قاموس قرآن (جلد ۵).

فَتَأ (به فتح فاء و تاء) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای پيوسته است.


فَتَأ:
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۴۴.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۵.    
[۳] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۹، ص۱۳.    
[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۲۴.    
پيوسته است.

(قالُوا تَاللَّهِ‌ تَفْتَؤُا تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّى تَكُونَ حَرَضاً أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهالِكِينَ‌)
[۵] یوسف/سوره۱۲، آیه۸۵.    
(گفتند: «به خدا سوگند كه تو آن قدر ياد یوسف مى‌كنى تا مشرف به مرگ شوى، يا بميرى!)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۸۵.    
طبرسی، زمخشری و بیضاوی گفته‌اند: در آن لفظ «لا» حذف شده و تقدير «لا تفتؤ» است.
[۷] طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۳۹۴.    
[۸] زمخشری، کشاف، ج۲، ص۴۹۹.    
[۹] بیضاوی، تفسیر بیضاوی، ج۳، ص۳۰۵.    

در کشّاف گويد علت حذف آنست كه نفى معلوم است و اگر اثبات بود، ناچار بايد «لتفتئنّ» گفته می‌شد.
[۱۰] زمخشری، کشاف، ج۲، ص۴۹۸.    

معنى آیه: «گفتند: به خدا پيوسته يوسف را ياد مى‌كنى تا از كار افتاده شوى يا بميرى».
اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن نيست.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۴۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۲۵.    
۳. ↑ مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۹، ص۱۳.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۳۲۴.    
۵. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۸۵.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۸۵.    
۷. ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۵، ص۳۹۴.    
۸. ↑ زمخشری، کشاف، ج۲، ص۴۹۹.    
۹. ↑ بیضاوی، تفسیر بیضاوی، ج۳، ص۳۰۵.    
۱۰. ↑ زمخشری، کشاف، ج۲، ص۴۹۸.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فتأ"، ج۵، ص۱۴۴-۱۴۵.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات قرآنی | مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان قرآن
جعبه ابزار