فرزندخوانده
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فرزندخوانده به کسی گویند که به فرزندی گرفته شده است.
فرزندخوانده به کسی گویند که دیگری (غیر از
پدر و
مادر واقعی) او را به فرزندی پذیرفته باشد.
احکام آن به مناسبت در باب
عتق و نیز در پاسخ به استفتائات آمده است.
در دوره جاهلی (
عصر قبل از
بعثت ) مرسوم بود که برخی خانواده‌ها کودکانی از غیر خانواده خود را به عنوان فرزند خویش برمی‌گزیدند (= تَبَنّی) و تمامی حقوق یک فرزند بر پدرش ـ از قبیل
ارث بردن از یکدیگر، حرمت زن پدر بر فرزند و زن پسر بر پدر ـ را برای او منظور می‌کردند/
لیکن
اسلام این
سنّت را برداشت
و
قرآن کریم با صراحت آن را نفی کرد: «و ما جَعَلَ اَدعیاءَکُم أبناءَکُم؛
خداوند فرزندخوانده‌های شما را فرزندان (حقیقی) شما قرار نداده است». از این رو، فرزندی تنها از راه
تولّد و
رحم ثابت می‌شود و به فرزندی گرفتن دیگری، به گونه‌ای که آثار فرزند واقعی را بر آن مترتّب سازد،
حرام است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۶۷۰، برگرفته از مقاله"فرزندخوانده"
