قاصِد (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قاصِد: (وَ سَفَراً قاصِداً) «قاصِد» از مادّه
«قَصْد» به معناى سهل و آسان است؛ زيرا در اصل از مادّه «قَصْد» است و مردم عادى قصد خود را متوجّه مسائل آسان مى‌كنند.
(لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لاَّتَّبَعُوكَ وَلَكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ) (امّا گروهى از آن‌ها، چنانند كه اگر غنايمى نزديک و در دسترس و سفرى آسان باشد، به طمع
دنيا از تو پيروى مى‌كنند؛ ولى اكنون كه براى ميدان
تبوک، راه بر آن‌ها دور و پر مشقّت است، سر باز مى‌زنند و به
خدا سوگند ياد مى‌كنند كه: اگر توانايى داشتيم، همراه شما حركت مى‌كرديم. آن‌ها با اين اعمال و اين دروغ‌ها، در واقع خود را هلاک مى‌كنند و خداوند مى‌داند آن‌ها دروغگو هستند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از اين كه سفر قاصد باشد با در نظر گرفتن اين كه كلمه قصد به معناى وسط و ميانه است اين است كه خيلى دور و طولانى نباشد، بلكه براى مسافر آسان و نزديک باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قاصِد»، ص۴۳۲.
