• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قاع (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قاع: (فَيَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً)
«قاع» از مادّه‌ «قيع» زمين صاف و مستوى (بدون كوه و جنگل) است و بعضى آن را به محلى كه آب در آن جمع مى‌شود، تفسير كرده‌اند.



(فَيَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا) (سپس زمين را صاف و هموار و بى‌آب و گياه رها مى‌سازد.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قاع به معناى زمين صاف و تخت است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۸۸.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۸۵.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۳۳۱.    
۵. طه/سوره۲۰، آیه۱۰۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۱۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۲۹۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۱۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۷۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۸.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قاع»، ص۴۳۲.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طه | لغات قرآن




جعبه ابزار