• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علم قرائت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قرائت، همان تلاوت و خواندن قرآن كریم است، يعني هرگاه تلاوت قرآن به گونه‌اي باشد كه از نصّ وحي الهي حكايت كند و برحسبِ اجتهادِ يكي از قرّاء معروف ـ‌برپايه و اصول مضبوطي كه در علم قرائت شرط شده است‌ـ استوار باشد، قرائت قرآن تحقّق يافته است
[۱] محمد هادي معرفت، علوم قرآني، ص ۱۸۲.
.
امام صادق(ع) مي‌فرمايد: «قرآن يكي بيش نيست و اختلاف بر سر قرائت آن، از جانب راويان (قاريان) صورت گرفته است» .
قرآن داراي نصّ واحدي است و اختلاف ميان قرّاء بر سرِ بدست آوردن و رسيدن به آن نصّ واحد است و عوامل اختلاف چند چيز است:
۱ـ اختلاف مصاحف اوّليه، چه پيش از اقدام به يكسان كردن مصاحف در زمان عثمان و چه پس از آن.
۲ـ نارسايي خط و نوشته‌هاي قرآن كه از هرگونه علايم مشخصه و حتّي از نقطه، عاري بوده است.
۳ـ ابتدايي بودن خط، نزد عرب آن روز
[۳] محمد هادي معرفت، علوم قرآني، ص ۱۸۲ـ ۱۸۳.
.


فهرست مندرجات

۱ - پانویس


 
۱. محمد هادي معرفت، علوم قرآني، ص ۱۸۲.
۲. اصول كافي، ج ۲، ص ۶۳۰، ح ۱۲    
۳. محمد هادي معرفت، علوم قرآني، ص ۱۸۲ـ ۱۸۳.





جعبه ابزار