• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قرینه شرعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



به قرینه بودن یک چیز بر مراد متکلم ، نزد متشرعه «قرینه شرعی» گفته می شوذ.



قرینه شرعی، قرینه‌ای است که نزد متشرعه (اهل شرع) بر مراد جدی متکلم دلالت می‌کند و سبب می‌شود تا سخنان گوینده در معنای مجازی آن ظهور پیدا کند ( قرینه صارفه ) یا سبب تعین مشترک لفظی در یکی از معانی آن می‌گردد ( قرینه معینه )


برای مثال، اگر گفته شود: لباس نجس را با آب تطهیر کنید، به کمک قرینه شرعی فهمیده می‌شود که منظور از آب، آب طاهر است نه آب نجس، زیرا آب نجس در شرع ، پاک کننده نیست.
[۱] طوسی، محمد بن حسن، عدة الاصول (ط. ق)، ج۱، ص۳۷۰.



۱. طوسی، محمد بن حسن، عدة الاصول (ط. ق)، ج۱، ص۳۷۰.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قرینه شرعی».



جعبه ابزار