قرینه فعلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فعلِ همراه کلام، دلالت کننده بر مراد جدّی
متکلّم را قرینه فعلی گویند.
قرینه فعلی، نوعی
قرینه غیر لفظی بوده و عبارت است از فعلی که همراه
کلام از متکلم سر میزند و بر مراد او
قرینه میگردد،
مانند این که
پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلّم بفرماید: «صَلّوا کما رایتمونی اُصلّی؛ همان گونه که من
نماز میخوانم، نماز بخوانید» و سپس به نماز بایستد و با رفتار و حرکات خویش مانند
قرائت ،
رکوع ،
سجده و... به شنونده و بیننده بفهماند که منظور از کلمه
صلات ، «
دعا » نیست، بلکه اعمال مخصوصی است که باید با شرایط خاصی به جا آورده شود.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قرینه فعلی».