قرینه لفظی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لفظ دلالت کننده بر مراد جدّی
متکلّم را قرینه لفظی گویند.
قرینه لفظی، قرینه‌ای است از جنس لفظ که بیانگر مراد جدی متکلم می‌باشد،
مثل: کلمه «اسد» در جمله «رایت اسداً» که بدون
قرینه استعمال شده است و بر «
حیوان درنده » که معنای حقیقی آن است، دلالت می‌کند،
ولی اگر قرینه‌ای به آن ضمیمه شود و گفته شود: «رایت اسدا یرمی» در این صورت، به کمک قرینه لفظی (یرمی) بر «مرد شجاع» که معنای مجازی
کلمه است، دلالت خواهد کرد.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قرینه لفظی».
