قسیس (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قِسِّيسُ (به کسر قاف و کسر سین مشدد) از
واژگان قرآن کریم و به معنی عالم نصارى است. اين لفظ فقط يک بار در
قرآن آمده است.
قِسِّيسُ به معنی عالم نصارى است. در الميزان فرموده: قسيّس معرّب «كشيش» است در مجمع از زجّاج نقل شده:
قسيّس و قسّ از رؤساء نصارى است و قسّ در لغت بمعنى نميمه و نشر حديث است. در اقرب الموارد گفته:
با واو و نون جمع بسته ميشود براى تغليب جانب وصفيّت بر اسميّت.
(ذلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَ رُهْباناً وَ أَنَّهُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ) مائده: ۸۲.
رأفت نصارى بر مسلمين براى آنست كه عدّه‌اى از آنها قسّيس و راهب‌اند (و كلام حق را براى مردم افشاء ميكنند) و نيز تكبّر و خود پسندى نمى‌نمايند، ناگفته نماند قسّ در لغت بمعنى سخن چين و چرانيدن خود آمده است شايد مراد از آن معناى دوم يا معناى اول باشد بمناسبت نشر حديث بوسيله آنها. اين لفظ فقط يكبار در قرآن آمده است. راغب اصل آن را جستجو كردن در شب گفته است.
