قلب (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قلب: (خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ) «قلب» در قرآن به معانى گوناگونى آمده است، از جمله: ۱- به معناى «عقل و درک»، ۲- «روح و جان»، ۳- «مركز عواطف» و بيشتر مراد روح و عقل است.
(خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَ عَلَى سَمْعِهِمْ وَ عَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عظِيمٌ) (خدا بر دلها و گوشهاى آنان مهر نهاده و بر چشمهايشان پردهاى افكنده شده و عذاب بزرگى در انتظار آنهاست.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: در جمله
(خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ، وَ عَلى سَمْعِهِمْ) سياق تغيير يافته، يعنى در اول، مهر بر دلها زدن را به خودش نسبت داده ولى پرده بر گوش و چشم داشتن را به خود كفار نسبت داده و فرموده: خدا مهر بر دلهاشان زده و بر گوشها و چشمهايشان پرده است و اين اختلاف در تعبير مىفهماند كه يک مرتبه از كفر از ناحيه خودشان بوده و آن اين مقدار بوده كه زير بار حق نمىرفتهاند و يک مرتبه شديدترى را خدا به عنوان مجازات بر دلهاشان افكنده، پس اعمال آنان در وسط دو حجاب قرار دارد، يكى حجاب خودشان و يكى حجاب خدا.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قلب»، ص۴۴۶.