• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قواریر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: قواریر (مفردات‌قرآن).


قواریر: (مُّمَرَّدٌ مِّنْ قَوارِيرَ)
«قواریر» جمع‌ «قاروره» به معناى ظرف بلورين و شيشه‌اى است.



ترجمه و تفاسیر مرتبط با قواریر:

۱.۱ - آیه۱۵ سوره انسان

(وَ يُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَ أَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا) (و در گرداگرد آن‌ها ظرف‌هايى سيمين و قدح‌هايى بلورين مى‌گردانند، پر از بهترين غذاها و نوشيدنی‌ها.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: (قَوارِيرَا مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوها تَقْدِيراً) كلمه قوارير در اين آيه بدل است از قوارير در آيه قبلى و بعضى‌ گفته‌اند: منظور از نقره‌اى بودن قوارير تشبيه ظرف‌هاى بهشتى است كه از نظر صفا و زيبايى مانند ظرف نقره است نه اينكه حقيقتا از جنس نقره باشد. بعضى‌ هم احتمال داده‌اند كه كلمه‌اى در آيه حذف شده باشد و تقدير آن قوارير من صفاء الفضه باشد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه۴۴ سوره نمل

(قِيلَ لَهَا ادْخُلِي الصَّرْحَ فَلَمَّا رَأَتْهُ حَسِبَتْهُ لُجَّةً وَ كَشَفَتْ عَن سَاقَيْهَا قَالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُّمَرَّدٌ مِّن قَوَارِيرَ قَالَتْ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي وَ أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ) (به او گفته شد: «داخل قصر شو!» هنگامى كه نظر به آن افكند، پنداشت نهر آبى است و ساق پاهاى خود را برهنه كرد تا از آب بگذرد؛ امّا سليمان گفت: «اين آب نيست، بلكه قصرى است از بلور شفاف.» ملكه سبا گفت: «پروردگارا! من به خود ستم كردم و اينک با سليمان به خداوندى كه پروردگار جهانيان است اسلام آوردم.»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قوارير به معناى شيشه است. (قالَ إِنَّهُ صَرْحٌ مُمَرَّدٌ مِنْ قَوارِيرَ) گوينده اين سخن سليمان است كه به آن زن مى‌گويد: اين صرح، لجه نيست بلكه صرحى است كه از شيشه ساخته شده است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. انسان/سوره۷۶، آیه۱۵.    
۲. نمل/سوره۲۷، آیه۴۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۶۳.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۵۵.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۳۶۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۵۱۰.    
۷. انسان/سوره۷۶، آیه۱۵.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۹.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۰۷.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۲۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۷۴.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۲۱.    
۱۳. نمل/سوره۲۷، آیه۴۴.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۰.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۲۲.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۶۶.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۱۸.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قواریر»، ص۴۴۷.    






جعبه ابزار