قَدَّرَهُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
'''قَدَّرَهُ: ''
(مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ) جمله
«قَدَّرَهُ» از مادّه
«تقدير» به معناى اندازه‌گيرى و موزون ساختن است؛ زيرا مى‌دانيم در ساختمان وجود انسان، بيش از بيست نوع فلز و شبه فلز به كار رفته، كه هر كدام از نظر كميت و كيفيت، اندازه معينى دارد، كه اگر كم و بيشى در آن رخ دهد، نظام وجود انسان به هم مى‌ريزد.
(مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ) (او را از نطفه ناچيزى آفريد، سپس اندازه‌گيرى كرد و موزون ساخت.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(فقدره) يعنى به او در ذات و صفات و افعالش قدرت و توانايى داد، پس او نبايد از آن حدى كه برايش مقدر شده تجاوز كند، چون تدبير ربوبى از هر سو به وى احاطه دارد و او نمى‌تواند خودش مستقلا به خواسته خود برسد، اگر خدا برايش مقدر نكرده باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قَدَّرَهُ»، ص۴۳۵.
