قَصَص (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
'''قَصَص: ''
(الْقَصَصُ الْحَقُّ) «قَصَص» مفرد است و به معناى قصه مى‌باشد و در اصل از مادّه
«قَصّ» (بر وزن صفّ) به معناى جستجوى چيزى كردن گرفته شده.
(إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلاَّ اللّهُ وَإِنَّ اللّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ) (اين همان سرگذشت واقعى عيسى است (و ادعاهايى همچون الوهّيت او يا فرزند خدا بودنش بى‌اساس‌است) و هيچ معبودى جز خداوند يگانه نيست و به يقين تنها خداوند توانا و حكيم است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه هذا اشاره است به داستان‌هايى كه از عيسى (ع) گذشت و اساس آيه بر قصر قلب است و معنايش اين است كه تنها اين مطالبى كه ما در باره عيسى (ع) گفتيم حق است، نه آنچه نصارا در باره آن جناب ادعا مى‌كند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قَصَص»، ص۴۴۱.
