• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قَعید (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




قعید: (وَ عَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ)
قعید از ماده «قعود» به معنى «نشسته» است. ولى گاهى به معنى «ملازم و مراقب» به‌كار رفته، طبق آيه مورد بحث، علاوه بر احاطه علمى خداوند به ظاهر و باطن انسان، دو فرشته نيز مامور حفظ و نگهدارى حساب اعمال او هستند كه از طرف راست و چپ از او مراقبت مى‌كنند، پيوسته با او هستند و لحظه‌اى جدا نمى‌شوند و اعمال او را گرفته و ضبط مى‌كنند، تا از اين طريق اتمام حجت بيشترى شود و تاكيدى باشد بر مسئله نگهدارى حساب اعمال و به تعبير ديگر مفهوم آيه اين نيست كه اين دو فرشته در سمت راست و چپ انسان نشسته‌اند، زيرا انسان گاه نشسته است و گاه در حال راه رفتن، بلكه اين تعبير، کنایه از آن است كه اين دو همواره با انسان هستند و مترصد اعمال او مى‌باشند. اين احتمال نيز داده شده است كه آن دو بر شانه راست و چپ، يا دندان انياب راست و چپ انسان هميشه نشسته‌اند و اعمال او را ثبت مى‌كنند و در بعضى از روايات غير معروف نيز اشاره‌اى به اين معنى ديده مى‌شود. قابل توجه اين كه در روايات اسلامى آمده است كه فرشته سمت راست، نويسنده حسنات است و فرشته سمت چپ نويسنده سيّئات و فرشته اوّل فرمانده فرشته دوم است.



به موردی از کاربرد قعید در قرآن، اشاره می‌شود:


۱.۱ - قعید (آیه ۱۷ سوره ق)

(إِذْ يَتَلَقّى الْمُتَلَقّيانِ عَنِ الْيَمينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ)
«به‌خاطر بياوريد هنگامى كه دو فرشته راست و چپ كه ملازم و مراقب انسان هستند، اعمال او را دريافت مى‌دارند.»

۱.۲ - قعید در المیزان و مجمع‌البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
جمله‌ (عَنِ الْيَمينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ) در تقدير عن اليمين قعيد و عن الشمال قعيد است يعنى دو فرشته‌اى كه يكى در سمت راست نشسته و يكى در سمت چپ نشسته و منظور از سمت راست و سمت چپ، راست و چپ آدمى است و كلمه قعيد به معناى قاعد، يعنى نشسته مى‌باشد.

۱. ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    
۲. مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ط دارالاحیاء التراث، ج۵، ص۳۲۱.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۴۷.    
۴. ق/سوره۵۰، آیه۱۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۱۹.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۴۷.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۵۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۱۶.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قعید»، ج۳، ص۷۲۱.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ق | لغات قرآن




جعبه ابزار