قُرَّة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
'''قُرَّة: ''
(مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ) «قُرَّة» از مادّه
«قُرّ» (بر وزن حرّ) به معناى سردى و خنكى است، از آنجا كه معروف است اشک شوق، همواره سرد و خنک و اشک غم و حسرت داغ و سوزان است، تعبير به «قُرَّةِ أَعْيُنٍ» در لغت عرب به معناى چيزى است كه مايه خنک شدن چشم انسان مى‌گردد، يعنى اشک شوق را از ديدگانش جارى مى‌سازد و اين كنايه لطيفى است از نهايت خوشحالى.
(فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ) (هيچ كس نمى‌داند چه پاداش‌هاى مهمّى كه مايه روشنى چشم‌هاست براى آن‌ها نهفته شده، به پاداش كارهايى كه انجام مى‌دادند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اگر كلمه قرة را اضافه به كلمه اعين كرده نه به اعينهم، براى اين است كه بفهماند آن نعمت‌ها آن قدر بزرگ و خيره‌كننده است، كه تنها يک چشم و دو چشم از ديدنش روشن نمى‌شود، بلكه هر صاحب چشمى كه آن را ببيند چشمش روشن مى‌گردد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قُرَّة»، ص۴۳۸.
