• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قُطُوف (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





قُطُوف: (قُطُوفُها دانِيَةٌ)
«قُطُوف» جمع‌ «قطف» (بر وزن حزب) به معناى ميوه چيده شده است و گاه به معناى ميوه‌اى كه آمادّه چيدن است، نيز آمده. يا جمع «قَطف» (بر وزن حذف) است كه اولى‌ معناى وصفى دارد و دومى معناى مصدرى و به معناى ميوه‌هاى چيده شده، يا چيدن ميوه است.



ترجمه و تفاسیر مرتبط با قُطُوف:

۱.۱ - آیه۲۳ سوره حاقه

(قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ) (كه ميوه‌هايش در دسترس است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قطوف جمع قطف -به كسره قاف و سكون طاء- است، كه به معناى ميوه‌اى است كه به حد چيدن رسيده باشد و معناى جمله اين است كه ميوه‌هاى آن بهشت به وى نزديک است، به طورى كه هر جور بخواهد مى‌تواند بچيند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه۱۴ سوره انسان

(وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا) (و در حالى است كه سايه‌هاى آن درختان بهشتى بر آن‌ها فرو افتاده و چيدن ميوه‌هايش بسيار آسان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه قطوف جمع قطف -به كسره قاف و سكون طاء- است و قطف به معناى ميوه چيده شده است و تذليل قطوف براى آنان به اين معناست كه خداى تعالى ميوه‌هاى بهشتى را براى ايشان مسخر كرده و تحت فرمان و اراده آنان قرار داده، به هر نحو كه بخواهند بدون هيچ مانع و زحمتى بچينند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. حاقه/سوره۶۹، آیه۲۳.    
۲. انسان/سوره۷۶، آیه۱۴.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۶۷۸.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۱۰۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۴۵۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۳۶۵.    
۷. حاقه/سوره۶۹، آیه۲۳.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۷.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۶۷.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۴۰۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۶۸.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۹.    
۱۳. انسان/سوره۷۶، آیه۱۴.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۷۹.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۰۷.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۲۹.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۷۳.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۲۱.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قُطُوف»، ص۴۴۴-۴۴۵.    






جعبه ابزار