• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

قیاس (منطق)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



قیاس (منطق)، استدلال از کلّی به جزئی، مفید یقین به حسب صورت استدلالاست.



قیاس (منطق)، مقابل قیاس (اصول) بوده و به معنای استدلال در قالب یکی از اشکال منطقی برای پی بردن به قضیه مجهول از راه قضیه معلوم است، به گونه‌ای که قضیه مجهول لازمه قضیه معلوم می‌باشد.


قیاس منطقی با قیاس اصولی فقهی کاملا متفاوت است؛ آن چه را منطقی، قیاس می‌داند، اصولی یا فقیه ، دلیلی معتبر و قطعی می‌شمارد و به نام برهان و « دلیل » از آن یاد می‌کند، و آن چه را اصولی قیاس می‌شمارد منطقی از آن به عنوان تمثیل یاد می‌کند و برای آن حجیت و اعتبار قائل نیست.
[۲] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۳۵۲.
[۳] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۷۰.
[۴] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص (۱۹۹-۱۹۸).
[۵] جناتی، محمد ابراهیم، منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، ص۲۶۵.
[۶] محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۱۸۹.
[۷] غزالی، محمد بن محمد، المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، ج۲، ص۲۴۹.



۱. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۲، ص۵۱۹.    
۲. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۳۵۲.
۳. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۷۰.
۴. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص (۱۹۹-۱۹۸).
۵. جناتی، محمد ابراهیم، منابع اجتهاد (از دیدگاه مذاهب اسلامی)، ص۲۶۵.
۶. محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۱۸۹.
۷. غزالی، محمد بن محمد، المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، ج۲، ص۲۴۹.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «قیاس(منطق)».



جعبه ابزار