لاتَبْتَئِس (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لاتَبْتَئِس
لاتَبْتَئِس:(فَلا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا) «لاتَبْتَئِس» از مادّه
«بُؤس» و «
بأس»
در اصل به معناى ضرر و شدت است و در اين‌جا به معناى اين است كه اندوهگين و غمناک مباش.
(وَ لَمَّا دَخَلُواْ عَلَى يُوسُفَ آوَى إِلَيْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّي أَنَاْ أَخُوكَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ) (هنگامى كه برادران بر
یوسف وارد شدند، برادرش را نزد خود جاى داد و گفت: «من برادر تو هستم، از آن‌چه آن‌ها انجام مى‌دادند، غمگين مباش.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه اوى از ماده ايواء به معناى نزديک به خود كردن و كسى را در كنار خود نشاندن است، و ابتئاس ناراحتى و غم و اندوه به خود راه دادن است، و ضمير يعملون به برادران برمى‌گردد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لاتَبْتَئِس»، ص۴۷۵.
