لاتُخْزِنِی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لاتُخْزِنِي
لاتُخْزِنِي:(وَ لا تُخْزِني يَوْمَ) «لا تُخْزِنِي» از مادّه «
خزی» (بر وزن حزب)- به طورى كه «
راغب» در «
مفردات» مى‌گويد:
به معناى «شكست روحى» (و شرمسارى) است كه يا از ناحيه خود
انسان است كه به صورت حياء مفرط، جلوه‌گر مى‌شود، و يا از ناحيه ديگرى است كه بر انسان تحميل مى‌كند.
(وَ لَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ) (و در آن روز كه مردم برانگيخته مى‌شوند، مرا شرمنده و رسوا مكن.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه خزى - به كسر خاء و سكون زا- به معناى يارى نكردن كسى است كه از طرف، اميد يارى دارد، و ضمير در كلمه يبعثون- مبعوث شوند به ناس- مردم بر مى‌گردد، خواهى گفت: گفتگويى از مردم به ميان نيامده و كلمه ناس قبلا ذكر نشده بود تا ضمير به آن برگردد، مى‌گوييم بلى حق با شماست و ليكن همين كه از خارج بدانيم كه مرجع ضمير چيست كافى است.
و از اين‌كه آن جناب از
پروردگار خود مسألت نمود كه او را در روز
قیامت خزى نكند، فهميده مى‌شود كه در آن روز هر انسانى محتاج به يارى خدا است، و بنيه ضعيف بشرى تاب مقاومت در برابر اهوال و هراس‌هايى كه آن روز با آنها مواجه مى‌شود ندارد، مگر آن‌كه
خدا او را يارى و تاييد كند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «لاتُخْزِنِی»، ص۴۷۵.
