لایَفْقَهُون (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لايَفْقَهُون:(الْمُنَافِقِينَ لا يَفْقَهُونَ) «لايَفْقَهُون» از مادّه «
فِقه»
به معناى «نمى‌فهمند» آمده است.
(هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَى مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنفَضُّوا وَ لِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ) (آن‌ها كسانى هستند كه مى‌گويند: «به افرادى كه نزد
پيامبر خدا هستند انفاق نكنيد تا پراكنده شوند.» غافل از اين‌كه خزاين
آسمان‌ها و
زمين از آنِ خداست، ولى
منافقان نمى‌فهمند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: او كسى است كه تمامى خزينه‌هاى
آسمان و
زمين را مالک است، از آن هر چه را بخواهد و به هر كس بخواهد انفاق مى‌كند. پس اگر بخواهد مى‌تواند
مؤمنين فقير را غنى كند، اما او همواره براى مؤمنين آن سرنوشتى را مى‌خواهد كه صالح باشد، مثلا آنان را با فقر امتحان مى‌كند و يا با صبر به عبادت خود وامى‌دارد، تا پاداشى كريمشان داده، به سوى صراط مستقيم هدايتشان كند، ولى
منافقان اين را نمى‌فهمند. اين است معناى و ليكن منافقين نمى‌فهمند يعنى وجه حكمت اين را نمى‌دانند. ولى بعضى
[۷] احتمال داده‌اند كه معناى آيه اين باشد كه: منافقين نمى‌دانند خزائن عالم به دست
خدا است، و او رازق همه است، و غير او رازقى نيست، پس اگر بخواهد مى‌تواند فقراء را غنى سازد ليكن منافقين پنداشته‌اند غنى و فقر به دست اسباب است، در نتيجه اگر به مؤمنين فقير انفاق نكنند مؤمنين، رزقى پيدا نخواهند كرد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «لايَفْقَهُون»، ص۴۷۸.
