• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

لقم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




لَقْم (به فتح لام و سکون قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای به سرعت خوردن است. از مشتقات این واژه در آیات قرآن اِلْتِقام (به کسر الف و تاء و سکون لام) به معنای بلعیدن است. این لفظ فقط یک بار در قرآن ذکر شده است.



لَقْم: به سرعت خوردن است.
در مجمع فرموده: اِلْتِقام به معنی بلعیدن لقمه است.
در قاموس لَقْم به سرعت خوردن و اِلْتِقام بلعیدن است.


(فَالْتَقَمَهُ‌ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِیمٌ‌) یعنی: «ماهی یونس (علیه‌السّلام) را بلعید در حالی که او ملامت کننده یا ملامت شده بود».


این لفظ فقط یک بار در قرآن ذکر شده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۰۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۴۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۶۳.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۱۴.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۴۸.    
۶. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۴، ص۱۷۶.    
۷. صافات/سوره۳۷، آیه۱۴۲.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۶۳.    
۹. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۴۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۱۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۴۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "لقم"، ج۶، ص۲۰۰.    






جعبه ابزار