لوث در عرف مالکیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مالکی نام یکی از شاخه‌های
مذهب سنی از
دین اسلام است. شاخه مالکی از مذاهب فقهی و پیرو
ابوعبدالله مالک بن انس از ائمه چهار گانه سنت وجماعت است؛ و
لوث عبارتست از اماره‌ای که،
قاضی بوسیله آن
اماره ظن غالب بر صدق مدعی
اولیای دم در مورد
قتل یا
جرح از سوی
متهم پیدا می‌کند.
در
عرف مالکیه، وقتی قتل از موارد لوث به حساب می‌آید که ظن غالب به وقوع قتل وجود داشته باشد. عواملی که در
فقه مالکیه باعث تحقق لوث و اقامه
قسامه و در نهایت اثبات قتل می‌شوند عبارتنداز:
۱. شهادت
۲. اقرار
۳. یافتن آثار
از جمله عواملی که باعث تحقق اماره و ظن غالب بر وقوع قتل توسط متهم می‌شود؛
شهادت و
بینه است.
۱. شهادت دو مرد
عادل مبنی بر دیدن ضرب و جرح.
۲. شهادت یک نفر مبنی بر دیدن ضرب و جرح.
۳. شهادت یک نفر مبنی بر دیدن قتل.
دومین عاملی که باعث تحقق اماره و ظن غالب بر وقوع قتل توسط متهم می‌شود؛ اقرار فرد
متهم بر علیه خود است.
۱. شخص
عاقل و
بالغ مسلمان که دم
مرگ است بگوید که
خون من پیش فلانی است یا بگوید: «فلانی مرا کشت.» در این مورد فرق ندارد که این شخص
عادل باشد یا
فاسق. این مورد در
قتل عمد به
اتفاق آرای فقها، لوث است. ولی آیا این مورد در
قتل خطایی هم لوث است یا خیر؟ دو نظریه وجود دارد؛ نظریه ی مرجح این است که آن را نیز لوث بدانیم.
۲. شخصی که در مثال اول شرحش آمد،
اقرار به قتل نماید.
سومین عاملی که باعث تحقق اماره و ظن غالب بر وقوع قتل توسط متهم می‌شود؛ یافتن آثار قتل در نزد متهم است؛ مانند اینکه
مقتول نزد کسی که آثار قتل نزد او وجود دارد یافت شود.
قواعد فقه، برگرفته از مقاله «لوث در عرف مالکیه»، ج۴، ص۳۱۳.
