لَمَمْ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لَمَمْ:
(وَ الْفَواحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ) «لَمَمْ» (بر وزن قسم)
به معناى كارهاى كوچک و بى اهميت است.
(الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْاِثْمِ وَ الْفَواحِشَ اِلَّا اللَّمَمَ اِنَّ رَبَّکَ واسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ اَعْلَمُ بِکُمْ اِذْ اَنْشَاَکُمْ مِنَ الْاَرْضِ وَ اِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ اُمَّهاتِکُمْ فَلا تُزَکُّوا اَنْفُسَکُمْ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقی) (همان كسانى كه از
گناهان كبيره و اعمال زشت دورى مى‌كنند، جز
گناهان صغيره كه گاه آلوده آن مى‌شوند؛ و بدان كه
آمرزش پروردگار تو گسترده است؛ او نسبت به شما از همه آگاه‌تر است از آن هنگام كه شما را از
زمين آفريد و در آن موقع كه به صورت جنين‌هايى در شكم مادرانتان بوديد؛ پس خودستايى نكنيد، او
پرهيزگاران را بهتر مى‌شناسد).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: اما در باره معناى كلمه لمم اختلاف كرده‌اند: بعضى
گفته‌اند: منظور از آن گناهان صغيره است. و اگر منظور اين باشد بايد گفت: استثناء در آيه منقطع و نظير استثناى همه پسرانم آمدند مگر پسر همسايه است.
بعضى
گفته‌اند: لمم عبارت از اين است كه كسى تصميم بر گناه بگيرد ولى انجام ندهد. كه در اين صورت نيز استثناء منقطع خواهد بود.
بعضى گفته‌اند: لمم، گناهى است كه گهگاه ارتكاب شود، و مرتكب آن عادت بر آن نكرده باشد. كه در اين صورت لمم هم شامل گناهان كبيره مى‌شود و هم صغيره.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «لَمَمْ»، ص۴۸۷.
