لِتَصْغی (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لِتَصْغى:(لِتَصْغى إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ) «لِتَصْغى» از مادّه «
صغو» (بر وزن سرو) به معناى تمايل پيدا كردن به چيزى است،
ولى بيشتر به تمايلى گفته مى‌شود كه از طريق شنيدن و به وسيله گوش حاصل مى‌گردد، و اگر كسى به سخن ديگرى با نظر موافق گوش كند به آن
«صغو» و
«اصغاء» گفته مى‌شود.
(وَ لِتَصْغَى إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَ لِيَرْضَوْهُ وَ لِيَقْتَرِفُواْ مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ) (نتيجه وسوسه‌هاى
شياطين اين خواهد شد كه دل‌هاى كسانى كه به
قيامت ايمان ندارند، به آنها متمايل گردد؛ و به آن راضى شوند؛ و هر گناهى كه بخواهند، مرتكب شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: لامى كه در لتصغى است براى غايت و بيان نتيجه است. جمله مورد بحث معطوف است بر كلامى كه در تقدير است، و تقدير جمله اين است كه: ما كرديم آن‌چه را كه بايد مى‌كرديم و خواستيم آن‌چه را كه بايد مى‌خواستيم و در عين حال براى هدف‌ها و نتايجى ناگفتنى از وحيى كه شيطان‌ها به يكديگر مى‌كردند جلوگيرى ننموديم، تا هم آن نتايج به دست آيد و هم در نتيجه اعراض تو از آنان و رها كردنت آنان را دل‌هايشان وحى شيطان را اجابت نموده، آن را بپسندند، و در نتيجه بكنند آن كارهاى زشتى را كه بايد بكنند تا به منتها درجه شقاوت كه استعداد آن را دارند برسند. آرى،
خداوند نه تنها اهل سعادت را در رسيدن به سعادت كمك مى‌كند بلكه اهل شقاوت را نيز در رسيدن به كمال شقاوت‌شان مدد مى‌نمايد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «لِتَصْغى»، ص۴۸۰.
