مأموربه مطلق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مأمورٌبه مطلق (
زمان )، مأمورٌ به غیر مشروط به انجام در زمان خاص می‌باشد.
مأمورٌبه مطلق (زمان)، مأمورٌبه‌ای است که نسبت به زمان اطلاق دارد.
زمان، گاهی به صورت ظرف و گاهی به صورت قید در مأموربه لحاظ می‌شود.
در جایی که به صورت ظرف لحاظ می شود، تقیید آن از نظر عقلی لغو است، زیرا انجام هر فعلی به زمان نیاز دارد و این امری بدیهی در
زمانیات است.
در جایی که زمان به صورت قید لحاظ می‌گردد، گاهی
مأمورٌبه نسبت به آن مطلق است که آن را مأمورٌبه مطلق می‌گویند؛ یعنی در مأمورٌبه، از نظر شرعی وقت مخصوصی اعتبار نشده است، مانند:قضای
نمازهای فوت شده؛ و گاهی مأمورٌبه نسبت به آن مقید است که آن را
مأمورٌبه موقت می‌گویند.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مأموربه مطلق».
