• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مأموربه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مأمورٌبه، شیء متعلق امر آمر می‌باشد.



مأموربه، آن چیزی انجام دادن یا انجام ندادن کاری است که امر به آن تعلق گرفته است؛ به بیان دیگر، آن چیزی است که به دلیل وجود مصلحت در آن، مطلوب آمر بوده و وی « مأمور » را برای ایجاد آن در خارج، با به کارگیری صیغه امر ، روانه می‌کند.


« مکلّف به » عنوانی عام تر از «مأموربه» است و شامل منهی عنه و غیر آن نیز می‌شود.
مکلف به دارای شروطی است، از جمله این که باید معلوم و مقدور مکلف باشد.
[۱] نمله، عبدالکریم بن علی بن محمد، المهذب فی علم اصول الفقه المقارن، ج۱، ص۳۶۷.
[۲] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۲۹۶.
[۳] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۲، ص۱۶.
[۴] مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۵۱.
[۶] موسوی بجنوردی، محمد، مقالات اصولی، ص۱۲۳ و ۱۱۸ و ۷۷.
[۷] خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۲، ص۲۲۰.



شرایط مکلّفٌ به.


۱. نمله، عبدالکریم بن علی بن محمد، المهذب فی علم اصول الفقه المقارن، ج۱، ص۳۶۷.
۲. سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۱، ص۲۹۶.
۳. فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۲، ص۱۶.
۴. مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۵۱.
۵. محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۷۲.    
۶. موسوی بجنوردی، محمد، مقالات اصولی، ص۱۲۳ و ۱۱۸ و ۷۷.
۷. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۲، ص۲۲۰.
۸. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۱، ص۳۶۳.    
۹. نائینی، محمد حسین، اجود التقریرات، ج۲، ص۴۱.    
۱۰. قدسی مهر، خلیل، الفروق المهمة فی الاصول الفقهیة، ص۳۲.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مأموربه».



جعبه ابزار