مالکیت انفال (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مالکیت
رسول خدا و امامان بر
انفال ، پس از وی عطف بر مالکیت خداوند شده است. بنابراین این مالکیت،
ولایت در تصرف است.
طبق نص صریح
قرآن کریم بعد از
جنگ بدر که اختلافات و نظرات زیادی در خصوص مالکیت واقعی غنائم جنگی و تقسیم آن پیش آمد، خداوند فرمود که مالکیت انفال از آن خدا و رسول خداست. یسـلونک عن الانفال قل الانفال لله والرسول...(اى پيامبر از تو در باره غنايم جنگى مى‌پرسند بگو غنايم جنگى اختصاص به خدا و فرستاده (او) دارد.)
(یسالونک الانفال)، یعنی ان تعطیهم. قل الانفال لله والرسول: مختصة بهما یضعانها حیث شاءا.
در تفسیر شریف
المیزان آمده است: و در بعضی از روایات دارد که پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم ایشان را وعده داد که ( (سلب) ) و ( (غنیمت) ) را به ایشان بدهد و لیکن خداوند با جمله ( (قل الانفال لله و الرسول) ) آن را
نسخ کرد، و به این معنا اشاره دارد آنچه که در این روایت است، و لذا بعضی‌ها بهمین روایت استناد کرده و گفته‌اند ( (زمامدار می‌تواند به وعده‌ای که به لشکریان خود داده وفا نکند) ) لیکن این روایت با اختلافی که در روز بدر در باره غنیمت کردند جور درنمی آید، برای اینکه اگر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به ایشان چنین وعده‌ای داده بود دیگر با وعده صریح آن جناب اختلاف نمی‌کردند.
انفال دارای مصادیق و موارد متعدد مثل دره‌ها،
کوه‌ها ،
جنگل‌ها و شن زارها،
معادن و زمین‌های به دست آمده از
دشمن بدون جنگ،
اراضی موات ، زمین‌های مربوط به پادشاهان و
ارث بدون وارث می باشد. یسـلونک عن الانفال...(اى پيامبر از تو در باره غنايم جنگى مى‌پرسند...)
قدر مسلم از انفال، در «یسئلونک عن الانفال» به قرینه سیاق آیات بعد ـ که درباره
جنگ بدر است و نیز شان نزول نقل شده ـ غنایم جنگی است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «مالکیت انفال».
