• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مانعیت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مانعیت به معنای اعتبار مانع بودن چیزی در تأثیر مقتضی می‌باشد.



مانعیت، از اقسام احکام وضعی بوده و مراد از آن، اعتبار مانع بودن امری برای مأموربه است. مانع نیز به چیزی گفته می‌شود که جلوی تأثیر مقتضی را می‌گیرد. و با وجود آن، عدم حکم یا عدم تأثیر مقتضی لازم می‌آید.


گاهی سبب شرعی تحقق پیدا می‌کند، ولی وجود مانع، جلوی حکم آن را می‌گیرد، مثل: قتل عمد که اجرای حکم قصاص را اقتضا می‌کند، ولی هرگاه قاتل، پدر مقتول باشد، پدر بودن، مانع اجرای حکم قصاص می‌شود،
[۱] فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۱۱۵.
[۲] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۴، ص۱۰۴.
[۳] ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۳۰۳.
[۴] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۳۱۸و۳۲۰.
و یا مثل عروض حیض قبل از وقت نماز ، که مانع وجوب نماز است.



۱. فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۱۱۵.
۲. سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۴، ص۱۰۴.
۳. ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۳۰۳.
۴. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۳۱۸و۳۲۰.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مانعیت».



جعبه ابزار