آبُری، ابوالحسن، محمد بن حسین بن ابراهیم بن عاصم بن عبدالله سجستانی (د ۳۶۳ق/۹۷۴م)، حافظقرآن ، و مورخ و محدثشافعی ، از مردم آبُر، یکی از روستاهای سجستان است.
اثر معروف او مناقب الامام الشافعی است که تذکره‌نویسان آن را در نوع خود بهترین اثر شمرده‌اند. این کتاب ۷۵ باب دارد، گرچه خود نویسنده در مقدمه آن شمار بابها را ۷۴ ذکر کرده است. از این کتاب، ۸ برگ خطی که در سده ۵ق/۱۱م نوشته شده در کتابخانه جارالله در استانبول به شماره ۱۶۳۲ و نسخه‌ای عکسی در معهد، المخطوطات العربیة‌المصوره در قاهره موجود است.
