مخالفت التزامی

مخالفت التزامی، عدم التزام قلبی و اعتقادی به تکلیف می باشد.

مخالفت التزامی، از اقسام مخالفت احکام و مقابل مخالفت عملی بوده و عبارت است از عدم التزام قلبی و اعتقادی به تکلیف شارع .

مشهور در میان علما این است که دلیلی بر لزوم موافقت التزامیه نیست، زیرا حاکم در باب اطاعت و عصیان ، عقل است و عقل ملاک و میزان ثواب و عقاب در احکام را فقط موافقت و مخالفت عملی با اوامر و نواهی شارع می‌داند.

۱.	↑ آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۳۰۸.
۲.	↑ فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۴، ص (۱۱۶-۱۱۵).
۳.	↑ سبحانی تبریزی، جعفر، المحصول فی علم الاصول، ج۳، ص۷۸.
۴.	↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص (۲۶۱-۲۶۰).

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مخالفت التزامی».