علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: و منظور از كلمه مشارق نقطه‌هايى از افق‌هايى است كه خورشيد در فصول چهارگانه از آن نقطه‌ها طلوع مى‌كند، البته احتمال اين معنى هست كه مراد از مشارق مشرق‌هاى خصوص خورشيد نباشد، بلكه مشرق‌هاى مطلق ستارگان و يا مطلق مشارق باشد. و اگر نامى از مغرب‌ها نياورد و تنها مشرق‌ها را نام برد، به خاطر مناسبتى بود كه مشرق با طلوع وحى از آسمان به وسيله ملائكه داشت.
