مطلق و مقید متحدالسبب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مطلق و مقید متحد السبب به
مطلق و
مقیّد یکسان به لحاظ سبب
حکم اطلاق می‌شود.
مطلق و مقید متحد السبب، آن است که
سبب حکم در مطلق و مقید یکسان می‌باشد، خواه جهت حکم یا کیفیت آن (
ایجاب و
سلب ) یکسان باشد یا نباشد؛ مثل این که گفته شود: «اکرم عالما لعلمه و اکرم عالما فقیرا لعلمه»، یا: «اطعم عالما لعلمه و اطعم عالما فقیرا لعلمه» و یا: «ان ظاهرت فاعتق رقبة و ان ظاهرت فاعتق رقبة مومنة». در دو مثال اول، سبب حکم «
علم » و در مثال سوم «
ظهار » است.
در صورتی که مطلق و مقید متحدالسبب باشد مطلق بر مقید حمل می‌شود، مگر این که هر دو
سالبه باشند که به هر دو عمل می‌شود.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مطلق و مقید متحد السبب».
