• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معمور و بیت المعمور (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: بیت المعمور.


مَعْمور و بَیْتِ المَعْمور: (وَ الْبَيْتِ الْمَعْمورِ)
مَعْمور و بَیْتِ المَعْمور: واژه «معمور» اسم مفعول به معنى «آباد شده (تعمير شده)» است.
اما در مورد «بيت المعمور» تفسيرهاى گوناگونى شده، بعضى آن را اشاره به خانه‌اى كرده‌اند كه در آسمان‌ها محاذى خانه كعبه است و با عبادت فرشتگان، معمور و آباد است، اين معنى در روايات متعددى كه در منابع مختلف اسلامى آمده است ديده مى‌شود.
طبق روايتى هر روز هفتاد هزار فرشته به زيارت آن مى‌آيند و هرگز بار ديگر به‌سوى آن بازنمى‌گردند.
بعضى آن را به «كعبه» و خانه خدا در زمين تفسير كرده‌اند كه به‌ وسيله زوار و حاجيان همواره معمور و آباد است و مى‌دانيم نخستين خانه‌اى است كه براى عبادت، در روى زمين ساخته و آباد شده است.
بعضى نيز گفته‌اند منظور از آن، خانه قلب مؤمن است كه با ايمان و ذكر خدا، آباد است؛ ولى ظاهر آيه يكى از دو معنى اول است و با توجه به تعبيرات مختلفى كه در قرآن، از «كعبه» به عنوان «بيت» آمده، معنى دوم از همه مناسب‌تر به نظر مى‌رسد.



به موردی از کاربرد مَعْمور و بَیْتِ المَعْمور در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - مَعْمور و بَیْتِ المَعْمور (آیه ۷۰ سوره نحل)

(وَالْبَيْتِ الْمَعْمورِ)
(و سوگند به «بيت المعمور».)

۱.۲ - مَعْمور و بَیْتِ المَعْمور در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
(وَ الْبَيْتِ الْمَعْمورِ) بعضى‌ گفته‌اند مراد از بيت معمور کعبه مشرفه است، چون كعبه اولين خانه‌اى بود كه براى عبادت مردم بنا شد و همواره از اولين روز بنايش تاكنون آباد و معمور بوده است، هم چنان كه قرآن كريم درباره‌اش مى‌فرمايد: (إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذی بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمينَ) ولى در روايات وارده آمده كه بيت معمور خانه‌اى است در آسمان، برابر كعبه كه محل زيارت ملائكه است.

۱. طور/سوره۵۲، آیه۴.    
۲. مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار - ط مؤسسه‌الوفاء، ج۵۸، ص۵۵.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲۲، ص۴۱۲.    
۴. طور/سوره۵۲، آیه۴.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۲۳.    
۶. آل عمران/سوره۳، آیه۹۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۹، ص۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۴۰-۳۴۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۲۴۷.    



• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَعْمور و بَیْتِ المَعْمور»، ج۳، ص۲۴۱.


رده‌های این صفحه : لغات سوره طور | لغات قرآن




جعبه ابزار