مغیِا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مغیّا به شیء دارای
غایت معیّن اطلاق میشود.
مغیّا، چیزی است که برای آن غایتی معین شده است؛ به بیان دیگر، مرجع غایت و آن چیزی که غایت، انتهای آن رامشخص مینماید، مغیّا نام دارد.
برای مثال؛ در
آیه شریفه: ﴿اَتِمُّوا الصِّیامَ اِلَی اللَّیْلِ﴾
کلمه «الصیام» مغیّا است و کلمه «اللیل» غایت آن را معین میکند. «الی»
ادات غایت و «اتموا» حکم مغیّا است. مغیّا از
ارکان جمله غائیه است و آن، مجموعهای است که دارای مغیّا، ادات غایت، غایت و
حکم میباشد. مغیّا در جمله غائیه به جمله یا کلمهای میگویند که پیش از ادات غایت (
الی و
حتی ) آمده است.
در این که غایت در
حکم مغیّا داخل است یا خیر، میان اصولیها اختلاف است.
مفهوم غایت .
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مغیا».