مقبره ابراهیم غمر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مقبره ابراهیم الغمر، که از گذشته‌های دور زیارتگاه شیعیان بوده، در نزدیکی قبر میثم تمار و در فاصله یک کیلومتری
مسجد جامع کوفه قرار دارد.
بقعه و بارگاه ابراهیم در
شهر کوفه، سمت غرب
قبر میثم تمار در محله‌ای به نام «حَی کِندَه»، در فاصله یک
کیلومتری
مسجد جامع کوفه قرار دارد و از دیرباز زیارتگاه شیعیان بوده است.
در اواخر قرن دوازدهم هجری، هنگامی که عده‌ای جهت کشف سنگ‌های باستانی کوفه، اطراف منطقه حی کنده را خاک‌برداری می‌کردند، سنگ بزرگی یافتند که نام
ابراهیم غمر بر آن ثبت شده بود. هنگامی که این خبر را به
آیت‌الله سیدمحمدمهدی بحرالعلوم طباطبایی رساندند، ایشان پس از تایید صحت انتساب قبر به ابراهیم غَمر، دستور داد بارگاهی بر قبر او بنا کنند.
بقعه و زیارتگاه ابراهیم، در چند نوبت مرمت شده است که در ذیل اجمالا به آنها اشاره می‌کنیم:
الف) تا پیش از قرن بیستم میلادی از چگونگی بنای احداث شده بر قبر ابراهیم غمر و بازسازی‌های آن اطلاع چندانی در دست نیست.
ملک فیصل بن حسین‌هاشمی -نخستین پادشاه عراق از نسل اشراف حسنی- پس از
جنگ جهانی اول و در دوران پادشاهیش، آرامگاه ابراهیم غمر حسنی را بازسازی نمود.
ب) مدتی پس از بازسازی و ساخت این زیارتگاه،
آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم، دستور ساختن صحنی بزرگ را در اطراف آرامگاه ابراهیم صادر کرد.
ج) در سال ١٩٩۴ میلادی، اداره اوقاف
نجف اشرف، به تعمیر بنای مرقد ابراهیم اقدام کرد.
ساختمان بقعه که بنایی مستطیل شکل است، ایوانی با چهار ستون دوتایی، به ابعاد شش در دو و ارتفاع هشت متر دارد که سراسر با کاشی‌های فیروزه‌ای مزین گشته و آیات قرآن، زیارت‌نامه امامزاده ابراهیم و زندگی‌نامه ایشان را در بر دارد.
ساختمان یاد شده شبستانی نسبتاً وسیع دارد که در پایان آن، مرقد امامزاده ابراهیم واقع شده است و ضریحی آهنی از مرقد حفاظت می‌کند. بر فراز بقعه، گنبدی به شکل کلاه‌خودی بزرگ به قطر هشت و ارتفاع بیش از پانزده متر قرار دارد که در ساقه آن پنجره‌هایی جهت نورگیری طراحی شده است. نمای خارجی گنبد با کاشی‌کاری‌های فیروزه‌ای تزیین شده و نمای داخلی آن گچ‌اندود است. صحن زیارتگاه کاشی‌کاری و دورتادور آن حصار کشیده شده و مزین به کاشی است.
