• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

منقول شرعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منقول شرعی، لفظ نقل شده به معنای دیگر توسط شرع می باشد.


اگر لفظی در شرع به قصد وضع ، از معنای اولی خود نقل داده شود و در معنای دوم استعمال گردد، آن را منقول شرعی یا حقیقت شرعی می‌گویند،

۱.۱ - مثال

مانند: لفظ « صلاة » که معنای اولی آن « دعا » است، اما در شرع، از معنای اولی نقل و در امری مرکب از افعال و اذکار مخصوص تکبیرة الاحرام ، قرائت ، رکوع ، قیام سجود و... استعمال شده است.
[۱] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۲۹۴.
[۲] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۱، ص۲۲۹.
[۳] فاضل تونی، عبدالله بن محمد، الوافیة فی اصول الفقه، ص۶۰.    
[۴] صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص۳۴.    
[۵] محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۵۱.    
[۶] علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص (۶۳-۶۲).    


۱. ↑ زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۲۹۴.
۲. ↑ فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج۱، ص۲۲۹.
۳. ↑ فاضل تونی، عبدالله بن محمد، الوافیة فی اصول الفقه، ص۶۰.    
۴. ↑ صاحب معالم، حسن بن زین الدین، معالم الدین و ملاذ المجتهدین، ص۳۴.    
۵. ↑ محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۵۱.    
۶. ↑ علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص (۶۳-۶۲).    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «منقول شرعی».



جعبه ابزار