مَاعُون (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَاعُون: (وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ) «مَاعُون» از مادّه
«مَعْن» (بر وزن شأن) به معناى چيز كم است،
و بسيارى از مفسران معتقدند: منظور از آن در اين‌جا، اشياء جزئى است كه مردم، مخصوصاً همسايه‌ها از يكديگر به عنوان عاريه يا تملک مى‌گيرند، مانند مقدارى نمک، آب،
آتش (كبريت)، ظروف و مانند اين‌ها.
(وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ) (و حتى از عاريه دادن وسايل ضرورى زندگى به ديگران خوددارى مى‌كنند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ماعون به معناى هر عملى و هر چيزى است كه به شخصى محتاج داده شود، و حاجتى از حوائج زندگى او را بر آورد، مانند قرض و هديه و عاريه و امثال آن. تفسيرهاى متفرق ديگرى هم كه براى اين كلمه كرده‌اند به همين معنايى كه ما كرديم بر مى‌گردد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «مَاعُون»، ص۴۹۶.
