• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَرَدُوا (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: مرد (مفردات‌قرآن).


مَرَدُوا:(أَهْلِ الْمَدينَةِ مَرَدُوا)
«مَرَدُوا» از مادّه‌ «مرد»، (بر وزن سرد)، به معناى طغيان و سركشى و بيگانگى مطلق مى‌باشد، و در اصل به معناى «برهنگى و تجرد» آمده، و به همين جهت به پسرانى كه هنوز مو در صورتشان نروييده است‌ «أمرد» مى‌گويند.
«شجرة مرداء» يعنى درختى كه هيچ برگ ندارد، و «مارد» به معناى شخص سركش است، كه به كلّى از اطاعت فرمان خارج شده است.
بعضى از مفسران و اهل لغت، اين ماده را به معناى‌ «تمرين» نيز گرفته‌اند (از جمله در «تاج العروس» و «قاموس» تمرين، يكى از معانى آن ذكر شده است). اين، شايد به خاطر آن باشد كه تجرد مطلق از چيزى، و خروج كامل از آن بدون ممارست و تمرين ممكن نيست.



(وَ مِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُواْ عَلَى النِّفَاقِ لاَ تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَى عَذَابٍ عَظِيمٍ) (و از ميان اعرابِ باديه‌نشين كه اطراف شما هستند، جمعى منافقند؛ و از اهل مدینه نيز، گروهى سخت به نفاق پاى بندند. تو آن‌ها را نمى‌شناسى، ولى ما آن‌ها را مى‌شناسيم. به زودى آنها را دوبار مجازات مى‌كنيم: مجازاتى در زمان حيات، و مجازاتى به هنگام مرگ؛ سپس به سوى مجازات بزرگى در قیامت فرستاده مى‌شوند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: حول هر چيز به معناى مكان مجاور و اطراف آن است، اين لفظ مانند قبل و بعد ظرف است، و كلمه مرد به معناى سركشى و بيرون شدن از اطاعت، و تمرين و ممارست شر است، و معناى دوم با جمله‌ (مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ) مناسب‌تر است، چون معناى آن چنين مى‌شود: آن‌ها بر مساله نفاق تمرين و ممارست كرده‌اند، به حدى كه ديگر عادتشان شده است.
و معناى آيه چنين است: از جمله اعرابى كه در پيرامون شما هستند منافقين هستند كه در كار نفاق تمرين كرده‌اند، و همچنين از اهل مدينه هم منافقين هستند كه بر نفاق عادت كرده‌اند، و تو اى محمد ايشان را نمى‌شناسى، ما مى‌شناسيم‌شان و بزودى در دو نوبت عذابشان مى‌كنيم، آن گاه بسوى عذاب بزرگ باز خواهند گشت. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. توبه/سوره۹، آیه۱۰۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، دار القلم، ص۷۶۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۱۴۵.    
۴. توبه/سوره۹، آیه۱۰۱.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۰۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۹، ص۵۱۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۷۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۹۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۱۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَرَدُوا»، ص۵۱۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره توبه | لغات قرآن




جعبه ابزار