مَرْصُوص (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَرْصُوص:(بُنْيانٌ مَرْصُوصٌ) «مَرْصُوص» از مادّه
«رصاص» به معناى «سرب» است،
و از آن‌جا كه گاه براى استحكام و يكپارچگى بناها، سرب را آب مى‌كردند و در لابلاى قطعات آن مى‌ريختند، به طورى كه فوق العاده محكم و يكپارچه مى‌شد، به هر بناى محكمى
«مَرْصُوص» اطلاق مى‌شود.
(إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ) (
خداوند كسانى را دوست مى‌دارد كه در يک صف در راه او پيكار مى‌كنند گويى بنايى آهنين‌اند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه بنيان به معناى بناء، و كلمه مرصوص به معناى ساختمانى است كه با رصاص محكم كارى شده، به طورى كه در مقابل عوامل انهدام، مقاوم باشد. اين
آيه شريفه جنبه تعليل را دارد- البته با دلالت التزامى- و توبيخ قبلى را تعليل مى‌كند. به اين بيان كه وقتى خداى تعالى از مقاتلان آن كسانى را دوست مى‌دارد كه چون كوه ايستادگى كنند، قهرا از مقاتلاتى كه وعده پايدارى مى‌دهند، ولى پايدارى نمى‌كنند و پا به فرار مى‌گذارند، خشمگين خواهد بود.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «مَرْصُوص»، ص۵۲۰.
