• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَشْئَمَة (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَشْئَمَة:(وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ)
«مَشْئَمَة» از مادّه‌ «شؤم» نقطه مقابل «مَيْمَنَة» از مادّه «يمن» است، يعنى اين گروه كافر، افرادى شوم و ناميمونند، كه هم سبب بدبختى خودشانند، و هم بدبختى جامعه، ولى از آن‌جا كه شوم بودن و خجسته بودن در قيامت به آن شناخته مى‌شود كه نامه اعمال افراد در دست چپ، يا در دست راست آن‌ها باشد، بعضى اين تفسير را براى آن پذيرفته‌اند، به خصوص اين كه مادّه «شؤم» در لغت به معناى گرايش به چپ نيز آمده است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با مَشْئَمَة:

۱.۱ - آیه ۹ سوره واقعه

(وَ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ) (و گروه ديگر شقاوتمندان و شومانند، چه شقاوتمندان و شومانى)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه مشئمه مانند كلمه شؤم - به ضمه شين و سكون همزه- مصدر است، همان طور كه ميمنه مانند كلمه يمن مصدر است، و ميمنه و مشئمه به معناى سعادت و شقاوت است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۱۹ سوره بلد

(وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ) (و كسانى كه آيات ما را انكار كرده‌اند افرادى شومند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: آيات موجود در خارج وجود انسان در پهناى جهان و آيات موجود در داخل ذات انسان آيات و ادله‌اى است كه بر يگانگى او در ربوبيت و الوهيت و لوازم اين يگانگى دلالت مى‌كند، و رد اين ادله كفر به آيات خدا و به خود خدا است، و نيز كفر به قرآن كريم و آيات شريفه آن است، و نيز كفر به هر حكمى است كه از طريق رسالت نازل شده و ظاهرا مراد از آيات، مطلق آيات است، و مشئمه ضد ميمنت است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. واقعه/سوره۵۶، آیه۹.    
۲. بلد/سوره۹۰، آیه۱۹.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۹۷.    
۴. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج۲۳، ص۲۱۵.    
۵. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج۲۷، ص۴۵.    
۶. واقعه/سوره۵۶، آیه۹.    
۷. مكارم شيرازى، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۳۴.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۱۹۸.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۱۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۱۳۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۲۴.    
۱۲. بلد/سوره۹۰، آیه۱۹.    
۱۳. مكارم شيرازى، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۴.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹۲.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۳.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۰۶.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۱.    



مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَشْئَمَة»، ص۵۲۹.    






جعبه ابزار