• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَنّاع (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مَنّاع:(مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ)
«مَنّاع» از مادّه‌ «مَنْع» به حكم اين كه صيغه مبالغه است، به كسى گفته مى‌شود كه بسيار از چيزى منع مى‌كند، بنابراين‌ (مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ) كسى است كه به هر صورت مخالف هر كار خير است.



(مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ) (آن كسى كه به شدت مانع خير و متجاوز و در شک و ترديد بوده است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه معتدى به معناى كسى است كه از حد خود تجاوز و از حق تخطى كند. و كلمه مريب به معناى كسى است كه داراى شک است، و يا كسى است كه مردم را به شک مى‌اندازد، و در آيه كه صحبت از قيامت است مردم را در امر قيامت به شک مى‌اندازد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. ق/سوره۵۰، آیه۲۵.    
۲. راغب اصفهاني، المفردات في غريب القرآن-دار القلم، ص۷۷۹.    
۳. طريحي نجفي، فخرالدين، مجمع البحرين ت-الحسینی، ج۴، ص۳۹۲.    
۴. مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، ج۲۲، ص۲۷۹.    
۵. ق/سوره۵۰، آیه۲۵.    
۶. مكارم شيرازى، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۱۹.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۵۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۶۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۲۰.    



مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه‌، بر گرفته از مقاله «مَنّاع»، ص۵۵۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ق | لغات قرآن




جعبه ابزار