مَنْشور (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَنْشور: (كِتاباً يَلْقاهُ مَنْشُوراً) تعبير به
«مَنْشور» (گشوده)
از مادّه «
نشر» اشاره به اين معنا است كه: آن‌چه در اينجا پنهان و سربسته است، در آنجا آشكار و باز مى‌شود. (بعضى معتقدند اين واژه معناى درخشندگى و لمعان را نيز در بردارد).
ترجمه و تفاسیر
آیات مرتبط با
مَنْشور:
(وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طآئِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ كِتابًا يَلْقاهُ مَنشورًا) (و هر انسانى، اعمالش را بر گردنش آويخته‌ايم و روز قيامت، نامه اعمالش را براى او بيرون مى‌آوريم كه آن را در برابر خود، گشوده مى‌بيند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: جمله
(وَ نُخْرِجُ لَهُ) اشاره‌اى است به اينكه حقايق كتاب اعمال از ادراک انسان پوشيده شده و در پس پرده غفلت است و
خداوند در روز قيامت آن را از پس پرده بيرون مى‌كشد و آدمى را از جزئيات آن با خبر مى‌سازد و مقصود از جمله
(يَلْقاهُ مَنْشوراً) هم همين است و اين خود دليل بر اين است كه اين كتاب براى هر كس آماده و زير سر است و نسبت به احدى در آن غفلت نمى‌شود، بنابراين، جمله مذكور تاكيد جمله قبلى است كه مى‌فرمود:
(وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ في عُنُقِهِ) چون حاصل معناى اين جمله نيز همين بود كه هر انسانى به زودى آثار اعمالش را خواهد يافت، اولا براى اينكه آثار اعمال، لازم لاينفک و جدايى ناپذير او است و ثانيا براى اينكه به صورت كتابى در آمده كه به زودى آن را پخش و منتشر خواهد ديد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(في رَقٍّ مَّنشورٍ) (در صفحه‌اى گسترده.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه نشر كه مصدر كلمه منشور است به معناى گستردن و متفرق كردن است و مراد از كتابى كه مسطور و در رقى منشور است به گفته بعضى لوح محفوظ است كه خدا تمامى حوادث عالم را آن‌چه بوده و هست و خواهد بود در آن نوشته و ملائكه آسمان، آن را مى‌خوانند (و اجراء مى‌كنند). بعضى هم گفته‌اند: مراد از آن
قرآن كريم است كه خدا آن را در لوح محفوظ نوشته و بعضى گفته‌اند:
تورات است كه در سابق در كاغذهاى پوستى نوشته مى‌شد و هر وقت مى‌خواستند آن را بخوانند لوله كاغذ را باز مى‌كردند و مى‌خواندند. و به نظر ما مناسب‌تر با آيه قبلى آن است كه بگوييم: منظور از آن همان قول اخير است.
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَنْشور»، ص۵۵۸.
