مَوْبِق (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَوْبِق: (جَعَلْنا بَيْنَهُم مَّوْبِقاً) «مَوْبِق» از مادّه
«وبوق» (بر وزن نبوغ) به معناى «هلاكت» است و «موبق» به «مهلكه» گفته مىشود.
(وَ يَوْمَ يَقولُ نادوا شُرَكائيَ الَّذينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجيبوا لَهُمْ وَ جَعَلْنا بَيْنَهُم مَّوْبِقًا) (به خاطر بياوريد روزى را كه خداوند مىگويد: «همتايانى را كه براى من مىپنداشتيد، بخوانيد تا به كمک شما بشتابند.» ولى هرچه آنها را مىخوانند، جوابشان نمىدهند و در ميان اين دو گروه، كانون هلاكتى قرار دادهايم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: كلمه موبق -به كسر باء- اسم مكان از ماده وبق است كه مصدرش وبوق به معناى هلاكت است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مَوْبِق»، ص۵۶۲.