مُجْرِم (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُجْرِم: (الْمُجْرِمينَ في عَذابِ) «مُجْرِم» از مادّه «
جُرم» در اصل به معناى قطع كردن است
كه در مورد قطع ميوه از درخت، و همچنين قطع خود درختان، نيز به كار مى‌رود ولى بعداً در مورد انجام هر گونه اعمال بد، به كار رفته است، شايد به اين تناسب كه
انسان را از
خدا و ارزش‌هاى انسانى جدا مى‌سازد.
(إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ) (ولى
مجرمان در عذاب
دوزخ جاودانه مى‌مانند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: منظور از مجرمين كسانى است كه در همان روز هم متصف به جرم هستند، در نتيجه كلمه مذكور هم گنهكاران را شامل مى‌شود و هم
كفار را. مؤيد اين معنا آن است كه اين كلمه در مقابل كلمه متقين قرار گرفته كه از كلمه
مؤمنين خصوصى‌تر است و تنها شامل مؤمنين با تقوى مى‌شود. كلمه يفتر مضارع مجهول از مصدر تفتير است كه به معناى تخفيف و كم كردن است. كلمه مبلسون جمع اسم فاعل از مصدر ابلاس به معناى نوميد كردن است. مى‌فرمايد مجرمين كه در عذاب جهنم قرار دارند از رحمت خدا و يا از بيرون شدن از دوزخ نوميدند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «مُجْرِم»، ص۵۰۵.
