مُخْلَصِین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُخْلَصِين:(مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ) «مُخْلَصِين» جمع «مخلَص» (به فتح لام)
همان گونه كه در تفسير
سوره یوسف بيان كرديم كسى است كه به مرحله عالى ايمان و عمل پس از تعليم و تربيت و مجاهده با نفس، رسيده باشد كه در برابر وسوسه‌هاى
شیطان و هر وسوسه‌گر نفوذ ناپذير شود.
(إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ) (مگر بندگان خالص شده‌ات را.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
ابلیس در اين جمله طائفه متقين را از اغواى خود استثناء نموده و آنها عبارتند از مخلصين كه بنا به قرائت مشهور به فتح لام خوانده مى‌شود. از سياق كلام بر مى‌آيد كه مقصود از اين طائفه كسانى‌اند كه خود را براى خدا خالص كرده باشند، و معلوم است كه جز خدا كسى خالصشان نكرده پس مخلص‌اند- به فتح لام.
ما در تفسير سوره يوسف كه بحثى پيرامون اخلاص داشتيم اين معنا را گذرانديم كه مخلصين آن‌هايند كه پس از آنكه ايشان خود را براى خدا خالص كردند خدا آنان را براى خود خالص گردانيده، يعنى غير خدا كسى در آنها سهم و نصيبى ندارد، و در دل‌هايشان محلى كه غير خدا در آن منزل كند باقى نمانده است، و آنان جز به خدا به چيز ديگرى اشتغال ندارند، هر چه هم كه
شیطان از كيدها و وسوسه‌هاى خود را در دل آنان بيفكند همان وساوس سبب ياد خدا مى‌شوند، و همان‌ها كه ديگران را از خدا دور مى‌سازد ايشان را به خدا نزديک مى‌كند.
از همين جا معلوم مى‌شود كه اگر مستثنى منه را اغواء بگيريم بهتر است از اينكه هم اغواء و هم تزيين را مستثنى منه بگيريم، چون همان‌طور كه گفتيم او- كه خدا لعنتش كند- تزيين خود را در باره همه بشر، حتى مخلصين بكار مى‌برد و ليكن تنها غير مخلصين را اغواء مى‌كند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «مُخْلَصِین»، ص۵۱۳.
