مُطَوِّعِیْن (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُطَوِّعِيْن:(يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعينَ) «مُطَوِّعِيْن» از مادّه «
طَوْع»، (بر وزن موج)، به معناى اطاعت است،
ولى معمولًا اين كلمه به افراد نيكوكار، و آنهايى كه علاوه بر واجبات، به مستحبات نيز عمل مىكنند، اطلاق مىشود.
(الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَ الَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللّهُ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ) (كسانى كه از
مؤمنان فرمانبردار، در صدقاتشان عيبجويى مىكنند، و كسانى راكه براى
انفاق در راه
خدا جز به مقدارِ ناچيزِ توانايى خود دسترسى ندارند، مسخره مىنمايند، خدا آنها را
استهزا مىكند؛ و كيفر مىدهد؛ و براى آنها
عذاب دردناكى است!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: جمله
(الَّذِينَ يَلْمِزُونَ ...) يا كلامى است مستانف و تازه، و يا وصفى است براى آنهايى كه جمله
(وَ مِنْهُمْ مَنْ عاهَدَ اللَّهَ ...) يادشان كرده و معناى آن اين است: كسانى كه بدگويى مىكنند از مؤمنين ثروتمندى كه داوطلبانه و بطيب خاطر صدقه مىدهند، و هم از فقرايى كه مالى نزد خود نمىيابند براى صدقه مگر آن مقدارى را كه مايه ناراحتيشان است، و خلاصه بدگويى مىكنند
زکات دهندگان را، هم توانگرانشان را و هم تهى دستانشان را، هم بىنيازان را و هم نيازمندان را، و مسخره مىكنند همه را، خداوند ايشان را مسخره كرده، و براى ايشان عذابى دردناك است. اين جمله كوتاه هم جواب استهزاء ايشان است، و هم تهديد به عذابى شديد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُطَوِّعِیْن»، ص۵۳۵.