مُقْتِر (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُقْتِر: (وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ) «مُقْتِر» به معناى تنگدست است.
(از مادّه «
قَتْر» به معناى بخل و تنگ نظرى نيز آمده است).
(لاَّ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاء مَا لَمْ تَمَسُّوهُنُّ أَوْ تَفْرِضُواْ لَهُنَّ فَرِيضَةً وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدْرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِينَ ) (اگر زنان را قبل از آميزش جنسى يا تعيين مهر، به عللى طلاق دهيد، گناهى بر شما نيست. و در اين موقع، آنها را با هديه‌اى مناسب، بهره‌مند سازيد! آن كس كه توانايى دارد، به اندازه تواناييش، و آن كس كه تنگدست است، به اندازه توانش، هديه‌اى شايسته كه مناسب حال دهنده و گيرنده باشد بدهد. و اين بر نيكوكاران، الزامى است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه مقتر اسم فاعل از باب افعال است، و مقتر به كسى گويند كه در ضيق مالى قرار داشته باشد، و كلمه قدر به فتح دال و سكون آن به يک معنا است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «مُقْتِر»، ص۵۴۵.
