• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُنْفَطِر (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




مُنْفَطِر: (السَّمآءُ مُنْفَطِرٌ)
«مُنْفَطِر» از مادّه‌ «انفطار» به معناى‌«انشقاق» و شكافتن است و ضمير در «بِهِ» به «يوم» باز مى‌گردد، يعنى آسمان به واسطه آن روز از هم شكافته مى‌شود (توجّه داشته باشيد «سماء» هم به صورت مذكر و هم مؤنث مجازى، استعمال مى‌شود).



(السَّماء مُنفَطِرٌ بِهِ كانَ وَعْدُهُ مَفْعولًا) (و در آن روز آسمان از هم شكافته مى‌شود و وعده الهى، انجام شدنى است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه انفطار به معناى شكاف برداشتن است و اگر صفت سماء را مذكر آورد، براى اين بود كه سماء، جائز الوجهين است، هم مى‌توان صفتش را مذكر آورد و هم مونث و ضمير به، به كلمه يوم بر مى‌گردد و حرف باء در آن سببيت را مى‌فهماند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. مزمل/سوره۷۳، آیه۱۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۰.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۹۳.    
۴. مزمل/سوره۷۳، آیه۱۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۴.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۰۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۶۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۳.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۷۴.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «مُنْفَطِر»، ص۵۵۸.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره مزمل | لغات قرآن




جعبه ابزار